Jak zrobić lastryko płukane: Praktyczny przewodnik

Redakcja 2025-07-30 21:33 | 11:72 min czytania | Odsłon: 14 | Udostępnij:

Zastanawialiście się kiedyś, jak stworzyć podłogę, która przetrwa wieki, zachwycając swoim niepowtarzalnym blaskiem i fakturą? Czy własnoręczne wykonanie lastryko płukanego to zadanie dla każdego majsterkowicza, czy może lepiej zawierzyć je w ręce specjalistów? Jaki wpływ na ostateczny efekt ma prawidłowy wybór kruszywa i proporcji składników? Czy warto poświęcić czas i energię na tę pracochłonną, lecz efektowną technikę? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań znajdziecie w naszym artykule, który przeprowadzi Was przez wszystkie etapy tworzenia idealnego lastryko.

Jak zrobić lastryko płukane

Spis treści:

Analiza danych dotyczących wykonania lastryko płukanego wykazuje szereg kluczowych czynników wpływających na sukces projektu. Wybór odpowiedniego kruszywa, jego frakcja oraz proporcje cementu odgrywają kluczową rolę w uzyskaniu pożądanej estetyki i trwałości. Czas realizacji, choć wymagający precyzji i terminowości, jest bezpośrednio związany z jakością końcową. Koszt materiałów może się znacznie różnić w zależności od rodzaju użytego kruszywa, jednak inwestycja w wysokiej jakości składniki zwykle zwraca się w długowieczności posadzki.

Aspekt wykonania Kluczowe uwagi
Kruszywo Rodzaj i frakcja (np. marmurowy grys) decydują o estetyce i trudności wykonania. Większa, grubsza frakcja oznacza bogatszą inkrustację, ale i większe wyzwanie.
Proporcje cementu i kruszywa Stosunek 1:2,5 lub 1:3 (cement do kruszywa) zapewnia odpowiednią wytrzymałość. Wyższy udział kruszywa poprawia wygląd, ale może utrudnić pracę.
Grubość warstw Zalecana grubość warstwy wierzchniej (toppingu) to około 20 mm, aby po szlifowaniu uzyskać ładny rysunek kamienia. Podbudowa powinna mieć około 40 mm, co daje finalną grubość ok. 55 mm po szlifowaniu.
Czas i precyzja Wylewanie posadzki wymaga rygoru czasowego – cement nie czeka. Konieczne jest precyzyjne wyznaczenie "zer" i planowanie pracy w polach dylatacyjnych.
Technika wykonania Dwuwarsstwowe wykonanie z podbudową i warstwą wierzchnią, często z wykorzystaniem techniki zasiewu kruszywa dla uzyskania bogatszej inkrustacji, jest popularne i zalecane.

Jak widać, jak zrobić lastryko płukane to proces wymagający świadomości wielu detali. Odpowiednia proporcja cementu do kruszywa, na przykład 1:2,5 do 1:3, jest fundamentem trwałości, ale to już świadomy wybór frakcji kruszywa, szczególnie marmurowego grysu, decyduje o tym, czy nasza posadzka będzie zwykłą powierzchnią, czy prawdziwym dziełem sztuki. Z doświadczeń najlepszych włoskich fachowców wynika, że bogatszy efekt wizualny, czyli wspomniana „bogatsza inkrustacja posadzki w duże frakcje kamienia”, uzyskujemy stosując technikę zasiewu kruszywa. To właśnie ten drobny zabieg sprawia, że lastryko nabiera głębi i charakteru, który pamiętamy z eleganckich wnętrz sprzed lat. Przygotowanie podłoża, zwłaszcza precyzyjne wyznaczenie poziomu „zer” w progach, choć może wydawać się zbędne na małych przestrzeniach, jest kluczowe dla prawidłowego obliczenia ilości materiału i zachowania odpowiedniej grubości warstw – 4 cm podbudowy i 2 cm warstwy wierzchniej, dając finalnie około 5.5 cm po obróbce.

Przygotowanie podłoża pod lastryko

Zanim nasz przyszły projekt lastryko zacznie nabierać kształtów, absolutnie kluczowe jest nienaganne przygotowanie podłoża. To ten pozornie nudny etap, który decyduje o tym, czy wykonana przez nas posadzka przetrwa próbę czasu, niczym rzymskie drogi. Zapomnijcie o „jakoś to będzie”; tu liczy się precyzja, jak w warsztacie drogiego zegarmistrza.

Pierwszym krokiem jest absolutnie fundamentalne wyznaczenie poziomu zera. Nawet jeśli pracujecie na niewielkim metrażu, ta czynność, polegająca na zaznaczeniu poziomu istniejących posadzek w progach drzwiowych, jest niezbędna. To właśnie od tych punktów, często kilku strategicznie rozmieszczonych na ścianach pomieszczenia, rozpoczyna się cały proces obliczeń. Bez tej podstawy nie jesteśmy w stanie precyzyjnie określić ilości materiału na podbudowę, a co dopiero na samą warstwę wierzchnią.

Podłoże powinno być stabilne, równe i wolne od wszelkich zanieczyszczeń. Pamiętajcie, że cement nie lubi niespodzianek! Ewentualne nierówności należy wyrównać, a wszelkie luźne elementy – usunąć. Jeśli podłoże jest chłonne, warto rozważyć jego zagruntowanie odpowiednim preparatem. To drobny zabieg, który znacząco poprawi przyczepność kolejnych warstw, zapobiegając potencjalnym problemom w przyszłości.

Pamiętajmy, że lastryko najlepiej wykonuje się jako dwuwarstwowe – z solidną podbudową i precyzyjnie wykonaną warstwą wierzchnią. Oznacza to, że nasze przygotowane podłoże jest fundamentem dla obu tych etapów. Im staranniej dopracujemy ten pierwszy krok, tym mniej problemów napotkamy na dalszych etapach, a ostateczny rezultat będzie bliższy naszym oczekiwaniom, a nawet je przewyższy.

Wybór odpowiedniego kruszywa do lastryko

Teraz przechodzimy do serca naszego lastryko – kruszywa. To ono nadaje naszej posadzce charakter, wygląd i przyszłą trwałość. Zapomnijcie o masowych rozwiązaniach, tutaj liczy się świadomy wybór, niczym kolekcjoner wybierający najrzadsze kamienie do swojej gabloty.

Najczęściej spotykane i cenione jest kruszywo marmurowe, które oferuje szeroką gamę kolorów i odcieni, pozwalając na stworzenie prawdziwie unikalnych kompozycji. Pod uwagę bierzemy nie tylko kolor, ale przede wszystkim frakcję, czyli wielkość ziaren. Grubsze frakcje, na przykład 8-16 mm czy nawet większe, nadają lastryko bardzo dekoracyjny i wyrazisty charakter, ale jednocześnie znacząco utrudniają pracę. Zatem, jeśli marzycie o bogatej fakturze, musicie być gotowi na większe wyzwanie.

Zastosowanie dużej ilości kruszywa, szczególnie tych grubych ziaren, choć wizualnie nagradzające, wymaga od wykonawcy sporej wprawy. Dla uzyskania niepowtarzalnego efektu, czyli takiej „bogatszej inkrustacji posadzki w duże frakcje kamienia”, Włoscy lastrykarze często stosują technikę zasiewu kruszywa. Oznacza to, że podczas gdy warstwa wierzchnia jest jeszcze mokra, posypuje się ją wybranym grysem, który później płytko osadza się w masie, tworząc niezwykły wzór.

Warto również pamiętać, że jakość kruszywa ma niebagatelne znaczenie. Kamień wysokiej jakości, odpowiednio wyselekcjonowany, przełoży się bezpośrednio na estetykę i odporność na ścieranie wykonanej posadzki. Wybór ten jest jak wybór składników do wykwintnej potrawy – prosty, ale kluczowy dla finalnego smaku, a w naszym przypadku – wyglądu i trwałości.

Proporcje cementu i kruszywa w lastryko

Jak w każdej dobrej recepturze, tak i w wykonaniu lastryko, kluczem do sukcesu są odpowiednie proporcje. Tutaj niewiele rzeczy jest na „oko”, raczej na centymetry i wagę, niczym w laboratorium chemicznym.

Podstawowa zasada, którą warto mieć na uwadze, mówi o stosunku 1:2,5 lub 1:3, gdzie jedna część to cement, a dwie lub trzy części to kruszywo. Wybór konkretnych proporcji zależy od pożądanego efektu i rodzaju użytego kruszywa. Większa ilość kruszywa, zwłaszcza tej grubej frakcji, co już wspominaliśmy, skutkuje bardziej dekoracyjnym wyglądem, ale również może sprawić, że masa będzie trudniejsza do obróbki. To taki subtelny balans między estetyką a praktycznością.

Warto pamiętać, że mówimy tu o wysokiej klasy cementach, takich jak 52,5 lub 42,5. Użycie cementu niższej klasy może wpłynąć na wytrzymałość i późniejsze właściwości posadzki. Podobnie, dobór kruszywa ma znaczenie – mówimy tu o starannie wyselekcjonowanym grysie marmurowym lub innym mineralnym kruszywie skalnym, które zapewni pożądane właściwości użytkowe.

Idealnym narzędziem do precyzyjnego wyznaczenia potrzebnych ilości jest tzw. kalkulator kruszywa. Dzięki niemu możemy dokładnie obliczyć, ile cementu i kruszywa potrzebujemy na dany metraż, uwzględniając zakładaną grubość warstwy wierzchniej, która w przypadku ostatryko płukanego powinna wynosić około 20 mm, aby po szlifowaniu uzyskać piękny rysunek kamienia.

Technika zasiewu kruszywa w lastryko

Włoscy mistrzowie lastryko wiedzą, że aby osiągnąć prawdziwie spektakularny efekt, nie wystarczy jedynie wymieszać składniki i wylać masę. Kluczem do „niepowtarzalnej estetyki” i tej wspomnianej „bogatszej inkrustacji posadzki w duże frakcje kamienia” jest zastosowanie techniki zasiewu kruszywa. To właśnie ta metoda pozwala wydobyć pełny potencjał użytego kamienia.

Jak to działa w praktyce? Po wylaniu i wstępnym wyrównaniu warstwy wierzchniej, gdy jest ona jeszcze plastyczna, na jej powierzchni rozsypuje się wybrane kruszywo, czyli wspomniany grys marmurowy lub inny kamień. Następnie ten rozsypany materiał jest delikatnie wciskany w jeszcze mokrą masę cementową, zazwyczaj przy użyciu łat stalowych lub specjalnych wałków. Celem jest osadzenie ziaren kruszywa na tyle głęboko, aby stabilnie zakotwiczyły się w masie, ale jednocześnie pozostały na tyle widoczne, by po szlifowaniu w pełni ukazać swój naturalny urok.

Ta technika wymaga wprawy i wyczucia. Zbyt mocne wciskane może spowodować, że kruszywo zagłębi się za bardzo, tracąc swój dekoracyjny charakter. Zbyt płytkie zaś, może sprawić, że podczas późniejszego szlifowania kamienie zaczną się wykruszać. Dlatego tak ważne jest, aby śledzić wskazówki doświadczonych rzemieślników i ćwiczyć na próbkach, zanim przystąpimy do pracy na docelowej powierzchni. To moment, w którym nasze lastryko zaczyna nabierać prawdziwego charakteru.

Pamiętajmy, że grubość warstwy wierzchniej, czyli tzw. toppingu, powinna wynosić około 20 mm. Pozwala to na swobodne zasianie kruszywa i zapewnia wystarczającą głębokość do późniejszego szlifowania, które odsłoni piękno zaimpregnowanego kamienia, tworząc tę niezwykłą, trójwymiarową strukturę, za którą tak cenimy lastryko płukane.

Wylewanie podbudowy lastryko

Przejdźmy teraz do wylewania podbudowy, czyli fundamentu, na którym spocznie cała piękność lastryko. To etap wymagający solidności i precyzji, niczym budowanie solidnych fundamentów pod wieżowiec.

Jak wspomnieliśmy, średnia grubość podbudowy to około 4 centymetry. Ta warstwa, choć nieestetyczna, jest kluczowa dla wytrzymałości całej konstrukcji. Musi być jednolita, zwarta i stabilna. Proces ten wymaga odpowiedniego przygotowania mieszanki cementowej i jej równomiernego rozprowadzenia na przygotowanym podłożu. Pamiętajcie, że czas jest tu kluczowy – cement nie będzie czekał, dlatego praca musi być systematyczna i zgodna z planem.

Ważne jest, aby podczas wylewania podbudowy unikać tworzenia pustek powietrznych. Można to osiągnąć przez staranne wyrównywanie masy i, jeśli to konieczne, lekkie jej ubijanie. Celem jest uzyskanie zwartej, jednolitej powierzchni, która będzie stanowić doskonałe podłoże dla warstwy wierzchniej. Jeśli popełnimy błędy na tym etapie, mogą one rzutować na całe przyszłe wykonanie, dlatego nie warto tutaj oszczędzać na staranności.

Po wylaniu podbudowy, należy odczekać odpowiedni czas, aby masa związała i uzyskała odpowiednią twardość przed kolejnym etapem prac. Czas ten zależy od wielu czynników, w tym od temperatury i wilgotności otoczenia, ale zazwyczaj wynosi od kilku do kilkunastu godzin. W tym czasie podbudowa nabierze wstępnej wytrzymałości, przygotowując się na przyjęcie warstwy wierzchniej.

Wylewanie warstwy wierzchniej lastryko

Teraz przechodzimy do momentu, który jest prawdziwym „performance” – wylewania warstwy wierzchniej, czyli ostatniego szlifu przed procesem obróbki. Tu liczy się precyzja i doświadczenie, niczym w operacji na otwartym sercu, gdzie każdy ruch musi być przemyślany.

Warstwa wierzchnia, zwana też toppingiem, powinna mieć grubość około 20 mm, aby po późniejszym szlifowaniu uzyskać piękny, odsłonięty rysunek kruszywa. To właśnie ta warstwa nada naszej posadzce niepowtarzalny charakter i estetykę. Mieszanka do warstwy wierzchniej jest zazwyczaj bogatsza w kruszywo, co czyni ją bardziej dekoracyjną, ale jednocześnie wymagającą większej uwagi podczas pracy.

Po wyrownaniu podbudowy i gdy jest ona jeszcze odpowiednio wilgotna (lub po jej zagruntowaniu), rozpoczynamy wylewanie warstwy wierzchniej. Ważne jest, aby prace były prowadzone w sposób ciągły, zgodnie z ustalonymi polami dylatacyjnymi. Pamiętajmy o tym, że cement tutaj nie czeka i każde opóźnienie może skutkować powstawaniem nieestetycznych śladów lub nierówności. To moment, w którym musimy wykazać się pełnym zaangażowaniem w proces montażu.

Technika zasiewu kruszywa, o której już wspominaliśmy, często stosowana jest właśnie na tym etapie. Rozsypanie dekoracyjnego grysu na świeżo wylanej masie i jego delikatne wciśnięcie pozwala uzyskać ten charakterystyczny, niepowtarzalny efekt, który odróżnia lastryko płukane od zwykłego betonu. To połączenie sztuki i rzemiosła.

Po wylaniu i wstępnym wykończeniu warstwy wierzchniej, następuje czas na jej odpowiednie związanie i utwardzenie. Ten proces, podobnie jak w przypadku podbudowy, wymaga cierpliwości i pozostawienia materiału do osiągnięcia odpowiedniej wytrzymałości. Dopiero po tym można przejść do najbardziej ekscytującego etapu – ekspozycji piękna zamkniętego w kamieniu.

Szlifowanie lastryko płukanego

Teraz nadszedł czas na magiczny moment – szlifowanie. To właśnie podczas tego procesu nasza posadzka odsłoni swoje prawdziwe oblicze, niczym rzeźbiarz odkrywający piękno ukryte w bloku kamienia.

Szlifowanie lastryko płukanego zazwyczaj rozpoczyna się od użycia narzędzi z gradacją ścierną około 24-36, które pozwalają na mechaniczną obróbkę powierzchni i usunięcie nadmiaru cementowej masy, odsłaniając jednocześnie piękno zatopionego kruszywa. Ważne jest, aby pracować równomiernie i systematycznie, unikając miejscowego przegrzewania materiału. To proces, który wymaga precyzji i cierpliwości.

Ważne jest, aby śledzić rozwój prac i odpowiednio dostosowywać gradację narzędzi szlifierskich. Po wstępnej obróbce gruboziarnistymi narzędziami, przechodzimy do coraz drobniejszych, zaczynając od gradacji około 60-80, następnie przechodząc przez gradacje 120, 240, a nawet wyższe wartości, jeśli chcemy uzyskać jeszcze gładszą powierzchnię. Każdy kolejny etap szlifowania pogłębia efekt wizualny, wygładza powierzchnię i przygotowuje ją do dalszej obróbki.

Szlifowanie lastryko płukanego to nie tylko proces estetyczny, ale również funkcjonalny. Odpowiednio wyszlifowana powierzchnia jest gładka, łatwa do czyszczenia i przyjemna w dotyku. Kluczowe jest również to, aby zapewnić odpowiednie odprowadzanie pyłu i chłodzenie narzędzi, co gwarantuje efektywność pracy i bezpieczeństwo operatora. Pamiętajmy, że to inwestycja w długotrwałe piękno naszej podłogi.

Po osiągnięciu pożądanej gradacji, zazwyczaj kończąc na około 200-240, możemy uznać szlifowanie za zakończone. Pozostaje nam jedynie piękna, surowa, ale już wyeksponowana powierzchnia lastryko, która jest gotowa na kolejne etapy wykańczania, choć już teraz prezentuje się imponująco.

Polerowanie lastryko metodą płukaną

Kiedy już dokonaliśmy szlifowania, naszej posadzce brakuje jeszcze tego ostatniego szlifu, który wydobędzie głębię koloru i nada jej niepowtarzalny połysk. To moment, w którym mówimy o polerowaniu metodą płukaną, czyli o prawdziwym rytuale upiększania lastryko.

Polerowanie metodą płukaną polega na zastosowaniu specjalnych narzędzi polerskich, które dzięki swojej drobniejszej gradacji i odpowiedniej technice pracy, nadają powierzchni charakterystyczny, matowy lub półmatowy połysk. Zwykle używa się do tego narzędzi diamentowych o gradacji zaczynającej się od około 400, a kończącej nawet na 3000 lub wyższej, w zależności od oczekiwanego efektu. To proces bardzo podobny do polerowania kamienia, wymagający cierpliwości i wprawy.

W ramach metody płukania, kluczowe jest użycie odpowiedniej ilości wody podczas polerowania. Woda nie tylko chłodzi narzędzia i zapobiega przegrzewaniu się posadzki, ale również pomaga w wypłukiwaniu drobnych zanieczyszczeń, które mogą powstawać podczas procesu. Powstająca zawiesina cementu i kruszywa jest następnie starannie usuwana, aby odsłonić czystą i błyszczącą powierzchnię.

Po osiągnięciu pożądanego poziomu połysku, całą posadzkę należy dokładnie umyć i wysuszyć. Następnie, aby zabezpieczyć ją przed zabrudzeniami i trwałym uszkodzeniem, zaleca się nałożenie odpowiedniego impregnatu. Impregnacja nie tylko chroni lastryko, ale również może pogłębić jego kolor i nadać mu dodatkowy blask, podkreślając piękno zatopionego w nim kruszywa.

Polerowanie metodą płukaną to inwestycja w estetykę i trwałość. Pozwala ono wydobyć pełny potencjał wizualny lastryko, nadając mu klasycznego, eleganckiego charakteru, który będzie cieszył oko przez długie lata. To właśnie ten proces decyduje o tym, czy nasza posadzka będzie po prostu ładna, czy wręcz olśniewająca.

Konserwacja lastryko płukanego

Po tym jak nasza posadzka z lastryko płukanego lśni pełnym blaskiem, przychodzi czas na jej pielęgnację. Dbanie o lastryko jest równie ważne, jak jego wykonanie, abyśmy mogli cieszyć się jego pięknem przez długie lata.

Podstawą konserwacji jest regularne, codzienne sprzątanie. Używajmy miękkiej miotły lub odkurzacza z odpowiednią końcówką, aby uniknąć zarysowań. Do mycia idealnie nadaje się letnia woda z niewielką ilością łagodnego detergentu, dedykowanego do kamienia naturalnego. Unikajmy agresywnych środków czyszczących, które mogą uszkodzić impregnację lub matowić powierzchnię.

Warto pamiętać, że lastryko jest naturalnym materiałem, który reaguje na czynniki zewnętrzne. Bezpośredni kontakt z gorącymi przedmiotami lub ciężkimi, ostrymi meblami może prowadzić do uszkodzeń. Dlatego też, pod nogi mebli, warto podłożyć filcowe podkładki, a pod gorące naczynia – podstawki.

Raz na kilka lat, w zależności od intensywności użytkowania, dobrze jest odnowić impregnację posadzki. Środek impregnujący zabezpieczy lastryko przed plamami, wnikaniem wilgoci i ułatwi codzienne sprzątanie. To taki mały zabieg, który znacząco przedłuży żywotność i estetykę naszej podłogi.

Jeśli zauważymy drobne zarysowania lub utratę połysku w miejscach intensywnie użytkowanych, nie panikujmy! Często wystarczy delikatne przeszlifowanie i ponowna impregnacja, aby przywrócić posadzce dawny blask. O regularnej konserwacji warto pamiętać, aby nasza posadzka zawsze wyglądała nienagannie.

Renowacja lastryko płukanego

Każda posadzka, nawet ta najbardziej wytrzymała, z czasem może nosić ślady użytkowania. Na szczęście, lastryko płukane daje nam spore możliwości renowacji, pozwalając przywrócić mu dawny wygląd, niczym przywracanie życia staremu dziełu sztuki.

Renowacja lastryko płukanego zazwyczaj polega na powtórzeniu procesu szlifowania i polerowania. Jeśli uszkodzenia są niewielkie, wystarczy lekka odświeżająca obróbka z użyciem drobnych gradacji narzędzi. W przypadku głębszych rys lub ubytków, konieczne może być użycie grubszych gradacji, a następnie stopniowe przechodzenie przez coraz drobniejsze ścierniwo, aż do uzyskania jednolitej powierzchni.

Po ponownym szlifowaniu i polerowaniu, podobnie jak przy pierwotnym wykonaniu, bardzo ważne jest dokładne umycie i zaimpregnowanie posadzki. Nowa warstwa impregnatu nie tylko zabezpieczy odnowioną powierzchnię, ale również może nieco odświeżyć jej wygląd, nadając jej głębszy kolor i subtelny połysk.

W przypadku niewielkich ubytków lub pęknięć, można zastosować specjalne masy naprawcze do lastryko, które po związaniu są szlifowane i polerowane razem z całą posadzką. Kluczem do udanej renowacji jest cierpliwość i stopniowe działanie, zawsze pamiętając o zasadzie „mniej znaczy więcej”. Stopniowe działanie pozwala na kontrolowanie efektu i uniknięcie kosztownych błędów.

Renowacja lastryko płukanego to często proces, który można wykonać samodzielnie, jeśli posiadamy odpowiednie narzędzia i doświadczenie. W przypadku bardziej skomplikowanych prac lub jeśli nie czujemy się pewnie, zawsze warto skonsultować się ze specjalistą. Pamiętajmy, że dobrze wykonana renowacja potrafi zdziałać cuda, przywracając naszemu lastryko pierwotny, zachwycający wygląd.

Pytania i Odpowiedzi dotyczące Lastryko Płukanego

  • Czym właściwie jest lastryko płukane i do czego było stosowane?

    Lastryko jest betonową powierzchnią użytkową, wykonaną na przykład z marmurowego grysu (lub innego wypełniającego kruszywa skalnego) zmieszanego z wysokiej klasy cementem. Jest to sztuczny kamień, który niegdyś był wiodącym rozwiązaniem aranżacyjnym, stosowanym zarówno w budynkach mieszkalnych (korytarze, łazienki, schody), jak i użyteczności publicznej (hole sądów, teatrów, kin). Charakteryzuje się wysoką odpornością na ścieranie, niepowtarzalną estetyką i łatwością utrzymania w czystości.

  • Jakie są kluczowe aspekty, o których należy pamiętać podczas wykonywania lastryko płukanego?

    Wykonanie lastryko płukanego to fachowa robota i nie jest to proste ani tanie rozwiązanie. Wymaga profesjonalnego wyposażenia w narzędzia szlifierskie i pełnego zaangażowania w proces montażu. Należy mieć świadomość, że cement nie czeka i wylewanie posadzki trzeba zakończyć w określonym rygorze czasowym w każdym polu dylatacyjnym. Grubsza frakcja kruszywa, szczególnie w większej ilości, sprawia, że wylewanie lastryko będzie znacznie trudniejsze.

  • W jaki sposób można uzyskać bardziej dekoracyjny wygląd lastryko, z bogatszą inkrustacją kamienia?

    Aby uzyskać nieporównanie bardziej dekoracyjny wygląd powierzchni lastryka, zbudowanej z dużej ilości kamienia, można zastosować technikę zasiewu kruszywa. Jest to rozwiązanie, które według doświadczeń włoskich lastrykarzy, pozwala na uzyskanie bogatszej inkrustacji posadzki w duże frakcje kamienia.

  • Jakie przygotowania są niezbędne przed przystąpieniem do wylewania lastryko?

    Przed przystąpieniem do wylewania lastryko należy rozpocząć od wyznaczenia "zera" istniejących posadzek w progach drzwiowych. Choć na małych metrażach może się to wydawać zbędne, wyznaczenie kilku punktów na ścianach pomieszczenia jest pomocne w wyliczeniu ilości materiału na podbudowę. Należy również uwzględnić miejsca wymagające większej staranności przy wylewaniu, aby praca została poprawnie wykonana. Tarrazzo wykonuje się jako monolityczne jednowarstwowe lub dwuwarstwowe, z podbudową i warstwą wierzchnią. Po wyznaczeniu "zer" rozpoczyna się obliczenia potrzebnego materiału na podbudowę i samo lastryko.